Frikandellen in de broekzak

Na urenlange gesprekken met huisgenootjes en voldoende wijn kwamen we ineens op het onderwerp wat ik zou missen als ik echt in Polen zou wonen. Dus niet vrienden en familie, maar welke producten uit Nederland. Lang hoefde ik hier niet over na te denken: Nederlands brood, pindakaas, frikandellen en bitterballen. Van die vier dingen weet ik zeker dat ik af en toe ineens wakker wordt met een onverzadigbare drang naar datgene dat in Polen echt niet te verkrijgen is in de supermarkt.

Toch is er een sprankeltje hoop, want Marysia vertelde me dat er in één van de grote winkelcentra van Wrocław, Renoma, een winkel zat die allerlei buitenlandse producten verkoopt, zoals echte Amerikaanse ketchup en Franse kaasjes etc. Natuurlijk had zij geen idee wat het Nederlandse aanbod was, maar als ik terug ben ga ik zeker even kijken of één van mijn favoriete producten daar verkocht wordt. Het zou toch wat zijn als ik in mijn nieuwe keuken in Polen een heerlijk frikandelletje kan bakken! 

Jaren geleden toen ik een jaar of 14 was en nog bij mijn ouders in Almelo woonde, beleefde mijn frikandellenverslaving een hoogtepunt. Om de uit de muur getrokken frikandellen langer warm te houden wikkelde ik ze in servetjes en liet ze tijdelijk verdwijnen in de broekzak van mijn Dready - zo'n absurd wijde skatebroek. Omdat het toen nog de tijd van de guldens was, kostte een frikandel  ƒ1,25 en dit werd al gauw mijn nieuwe munteenheid: producten kostten voor mij ineens 2 frikandellen of 7,4 frikandel. Gelukkig is die tijd voorbij en stop ik tegenwoordig geen frikandellen meer in broekzakken.

Toen ik vanaf het vliegveld per bus naar Eindhoven Centraal gebracht werd wist ik weer dat de verslaving voor deze vreemde snack nog steeds volop aanwezig was. Ik stapte uit de bus en liep linea recta naar de Smullers, waar ik met het grootste gemak twee frikandellen uit de muur trok. Omdat ik zo blij was met mijn frikandellen en het feit dat ik weer volop gebruik kon maken van mijn 3G internet wijdde ik een tweet aan dit heugelijke moment. 

Tot mijn grote verbazing kreeg ik een reactie van een Nederlander uit Wrocław, die ook bepaalde gerechten mistte in Polen. Na wat heen en weer getwitter over broodjes shoarma, bitterballen en frikandellen hebben we besloten dat er een bitterballen-feestje plaats zal vinden. Die zijn namelijk makkelijker zelf te maken dan frikandellen. Hij zal het voorbereidende werk doen voor en ik haal mijn frituurkunsten weer eens uit het vet.

Zijn Poolse vrouw moest trouwens niks hebben van deze bijzondere Nederlandse snack, dus ik ben erg benieuwd wat Bartek er van gaat vinden. Bij mij loopt het water me in ieder geval nu al in de mond. Omnomnomnom...