HUtrecht2018: het project

Acht Utrechtse studenten reizen deze zomer per trein door Europa op zoek naar Cultuur en Innovatie. Dit wordt georganiseerd door Studium Generale, een onderdeel van Hogeschool Utrecht. De aanleiding is dat Utrecht in 2018 Culturele Hoofdstad van Europa kan worden en daar draagt HUtrecht2018 een steentje aan bij.

Vanaf begin juli tot half augustus reizen er drie groepjes studenten door Europa met een InterRail-ticket. Tijdens de reis zullen wij slaapplekken regelen via CouchSurfing: dus op de bank bij de lokale bevolking. Zo leer je een stad namelijk pas echt kennen!

Wij zijn op zoek naar de bijzondere culturele plekken die een stad te bieden heeft en die belangrijk zijn in het leven van de jonge bewoners. Hierbij kun je denken aan ontmoetingscentra, parken en festivals, maar ook aan creatieve ruimtes in oude fabriekspanden waar jonge kunstenaars en artiesten zich kunnen ontwikkelen.

Ljubljana vanuit mijn luie stoel

Natuurlijk is het fantastisch om zelf op een zonnige dag in augustus door de oude, romantische binnenstad van Ljubljana te struinen, op zoek naar verborgen schatten in de kleine zijstraatjes. Toch hoef ik niet per se te wachten tot augustus voor ik kan weten hoe de stad eruit ziet. Ik kan namelijk vanuit mijn luie stoel, met mijn laptop op schoot, een beetje rondkijken in Ljubljana en alvast, virtueel, van het oude kasteel naar het Prešeren plein wandelen. En niet alleen ik kan dat, maar iedereen met een internetverbinding kan een beetje proeven van Ljubljana door de uitgebreide panorama's van Boštjan Burger.

Om direct rond te lopen in Ljubljana, volg de voetstappen en bekijk alle routes zelf.


Bekijk hieronder een aantal panorama's van Ljubljana:

Panorama van de Tromostovje, de drievoudige brug van architect Plecnik.

Het Garderobe Geheugen

Dat ene leuke zomerjurkje uit Parijs, die mooie zonnebril uit Praag, het afdingen bij Turkse marktkoopmannen, alleen al omdat het zo'n leuke sport is. Vooral dat mooie vest uit Rome moet ik niet vergeten, die ik voor één euro heb weten te redden uit de grijpgrage handen van een tiental schreeuwende en booskijkende Italiaanse vrouwen.

Ik neem aan dat iedereen wel kleding, schoeisel of gewoon leuke hebbedingetjes koopt, als ze op vakantie zijn. Of het nou gaat om een nieuwe zonnebril, omdat jouw peperdure Dolce & Gabbana tijdens het bungeejumpen het ravijn is ingestort, -misschien had je hem toch beneden moeten laten, maar de zon scheen zo fel- of dat het gaat om een ontzettend origineel wit shirt met daarop in zwart rode letters I ♥ NY, zodat iedereen per direct weet dat je in The Big Apple bent geweest zonder dat je dat hoeft uit te leggen, wat natuurlijk ook een vreselijke bezigheid is. Bedenk wel dat je deze shirts natuurlijk ook gewoon in Nederland op elke straathoek kunt krijgen, maar dat terzijde.

Nooit meer...

Langzaam beweegt mijn hand de muis naar het knopje 'verzenden', een handeling die ik meerdere malen per dag uitvoer, maar toch voelt het bij deze mail anders. Een onbehaaglijk gevoel overmeestert me, er vormt zich angstzweet over mijn hele lichaam en mijn gelukkig nog jonge hart gaat als een razende tekeer. 

'Als ik nu op verzenden druk, dan is het voorbij,' schiet er door mijn hoofd wanneer de cursor boven het gevreesde knopje hangt.  Dan hoef ik nooit meer een opdracht te maken voor de School voor Journalistiek. Nooit meer oersaaie krantenanalyses maken, nooit meer voorstelrondjes meemaken in een nieuwe redactie, nooit meer zeiken op het FBO en nooit meer naarstig zoeken naar die verdomde collegekaart, die alleen nodig is bij tentamens.

Een ode aan Het Gloeilampenfabriekje

Eind december werd het voor Branko en mij de hoogste tijd om naar het verre Eindhoven te trekken. Na de voorgaande jaren ervaring op te hebben gedaan in Groningen en Breda wisten we wat we konden verwachten: een lange, koude nacht in de buitenlucht met de nodige winterse neerslag. Goed bepakt en bezakt gingen wij op onze jaarlijkse bedevaartstocht naar het Glazen Huis van 3FM.

Ook deze foto leverde weer geld op voor Serious Request

Kort nadat we onszelf hadden ingecheckt in stadshotel  Lumière, voor ons een behoorlijk luxe en extreem goed gelegen hotel, besloten we goed warm aangekleed de stad te verkennen en op zoek te gaan naar de Markt, de locatie van het Glazen Huis. We wisten al dat de DJ's pas 's avonds zouden worden opgesloten, door Prinses Margriet herself, daarom stond er eerst iets anders op het programma. Omdat de Serious Request actie dit jaar plaats vond in de lichtstad Eindhoven, vonden we het niet meer dan gepast om ook even een bezoek te brengen aan Het Gloeilampenfabriekje.

Glasgow als Shopping Walhalla

Angela en ik in Buchanan Street

Glasgow is een perfecte stad om te shoppen. Er is voor iedereen wat, of je nu houdt van luxe merken of van vintage, van leuke hebbedingetjes of de mooiste juwelen: je vindt het in Glasgow. Om op de hoogte te zijn van alle winkelmogelijkheden in de tweede stad van Schotland, heb ik op Facebook en Twitter tips gevraagd van de bewoners van Glasgow.

Er kwamen veel reacties binnen, met tips over leuke boetiekjes en grote shoppingmalls, maar de meest uitgebreide reactie was van de achttienjarige verpleegkunde-studente Angela. Na wat mailtjes heen en weer gestuurd te hebben, besloten we dat het leuk en handig zou zijn om af te spreken als ik in Glasgow was, zodat zij mij haar favoriete winkels persoonlijk kon laten zien. In de drukste en belangrijkste winkelstraat Buchanan Street troffen Angela en ik elkaar en na voor het eerst in real life met elkaar te hebben bijgekletst begon ook de shopping-tour.

Glasgow's locals en spoken in Edinburgh

Als tienjarige mini-Gwenny ben ik al eens in Schotland geweest. Tijdens de reis door Noord-Schotland en o.a. het eiland Skye was ik al gegrepen door de mooie en ongerepte natuur, de liefde van de bewoners voor de Schotse tradities, het onstuimige weer en natuurlijk de Schotse Hooglanders en de vele schapen.

Nu ik wat ouder en - hopelijk - wijzer ben geworden, wilde ik het land graag nog eens bezoeken, maar nu met focus op de grote steden Edinburgh en Glasgow. Mijn moeder, die cultuur-reisleidster is en een eigen reisbureau runt, was uitgenodigd voor een beurs in Glasgow van VisitScotland. Om deze beurs heen hebben wij onze reis gepland: twee dagen Edinburgh en vier dagen Glasgow en op heen- en terugweg een dag extra om met de boot de oversteek te maken tussen IJmuiden en Newcastle.



Om een andere kijk op de stad te krijgen dan als toerist met een Lonely Planet boekje, heb ik besloten mijn voorbereidingen totaal anders te doen deze reis. Zo heb ik in de maanden voor de trip op Facebook en Twitter verschillende oproepen gedaan aan de bewoners van Glasgow om mij hun favoriete plekken te laten weten. Dit kon gaan om interessante musea, leuke winkels, lokale markten, bijzondere architectuur, mooie parken, goede restaurants en gezellige café's.

Terug van eigenlijk nooit weg geweest

Tot mijn grote schrik zag ik vandaag dat het al meer dan een jaar geleden is dat ik voor het laatst mijn blog heb geüpdate. Ik kan dit goed verklaren, omdat ik me het afgelopen jaar bezig heb gehouden met het inhalen van alle dingen die ik nog moest doen voor mijn opleiding journalistiek.

Zo heb ik stage gelopen bij MediaFreak.nl waar ik voor de redactie New Media Lab al mee bezig was. Direct na deze redactie ben ik gaan freelancen voor MediaFreak en zo kwam het balletje te rollen om er ook een stageplek van te maken. Voor het eerst in de geschiedenis van de SvJ mocht iemand (ik dus) stage lopen vanuit huis. Aangezien het een New Media stage is en er vooral op internet gewerkt wordt was dit heel goed haalbaar.