Oekraïne: de stad Charkov in beeld

Genieten van de zon bij de fontein 

Annunciatiekathedraal 

Uzviz Khalturina

Brug van de Liefde

Eiland waar Oranje Camping komt

Slotjes op de Brug van de Liefde

Een goed begin is het halve werk

Het Oekraïense avontuur is begonnen en gelijk goed ook. Van verschillende mensen had ik al gehoord dat Oekraïners heel open en vriendelijk zijn en dat kan ik -voor ik ook maar in de lucht ben- volledig beamen. Na een helse treinrit die om 05:00 uur begon, kwam ik eindelijk aan op mijn favoriete (ahum) treinstation in Polen: Katowice. 

Enigszins gestresst door een fikse vertraging liep ik het station uit op zoek naar de bus die mij naar het vliegveld zal brengen. Gelukkig had ik het snel gevonden en kon ik met een gerust hart een sigaretje roken tijdens het wachten. Naast mij stond een jonge vrouw te bellen, verrassend genoeg in het Engels. Ik hoorde dat ze niet zeker was over de vertrektijden van de bus en nadat ze had opgehangen besloot ik een praatje met haar te maken om te zien of ik ergens mee kon helpen.

Of ik ook naar Kiev ging, wilde ze weten. En of ik Pools was. Op de eerste vraag antwoordde ik ja en de tweede vanzelfsprekend nee. Zij bleek ook niet Pools te zijn, maar Oekraïens en ze zou dezelfde vlucht naar Kiev nemen als ik, want daar woont ze. Toen ik haar uitlegde waarom ik naar Oekraïne ging, werd ze helemaal enthousiast: "Misschien wil je een rondleiding? Zullen we contactgegevens uitwisselen?" Natuurlijk wilde ik dat, maar nog nooit in mijn leven was dat binnen twee minuten geregeld. Wel kreeg ik direct excuses van haar omdat haar visitekaartje vies was. Wat er precies mee gebeurd was is me nog steeds niet duidelijk, maar misschien is dat maar goed ook. Sommige dingen kun je beter in het ongewisse laten.

Nu ik dit schrijf, drie-en-een-half uur later, zit ik naast haar in het vliegtuig. Ze heet Maryna en is o.a. festival designer voor een internationaal documentaire festival. De afgelopen dagen heeft ze vrienden bezocht in Warschau en Wroclaw en ze is verdrietig dat ze weer naar huis moet. Ze wil niet terug naar Kiev, maar het is niet anders. De vakantie zit er op en het echte leven gaat weer beginnen. Om de tien minuten belt één van haar Poolse vrienden haar op, want hij maakt zich zorgen om de voortgang van haar reis: "Had de trein niet teveel vertraging? Kon je de bus wel vinden? Zijn er geen files? Ben je al ingecheckt?" Ze legt me uit dat hij erg zorgzaam is, maar dat dit misschien iets teveel van het goede is. Ook verstaat ze hem niet altijd even goed, voornamelijk door de volgende reden: hij blijkt nog dronken te zijn van de nacht ervoor. 

Als we landen in Kiev en door de paspoortcontrole zijn geweest, zullen Maryna en ik samen een taxi nemen, waarbij ik gedropt zal worden bij een metrostation vanaf waar ik gemakkelijk mijn weg naar mijn hostel zou moeten kunnen vinden. Direct na het voorstellen bood ze me aan dat zij de taxi zal betalen, want ik ben nou eenmaal een gast in haar land. Er viel niks tegen in te brengen dus stemde ik maar in. Ook gaat ze me morgen, als alles mee zit, haar favoriete plekken van de stad laten zien. 

Ik ben Polen nog niet eens uit en ik voel me al meer dan welkom in Oekraine. Met zo'n begin weet ik het bijna zeker: dit worden vijf hele bijzondere dagen.

De Oekraïense Hryvnia: naar mijn idee de meest schattige valuta ooit.

The Wrocław International van maart 2012

The Wrocław International van maart 2012, met 3 artikelen van mij er in. Op pagina 1, 2 en 3 Engelstalige stukken over het nieuwe treinstation van Wrocław en de treinramp van begin maart. Op pagina 15 een Nederlandstalig artikel over de Nederlandse en Poolse taal en ook over de Nederlandse Bijeenkomsten die ik organiseer.

Open publication - Free publishing - More english

Complaining about Poles in Holland

Dit artikel schreef ik voor The Wrocław International, maar helaas wordt het stuk pas in de april-editie geplaatst, aangezien die als hoofdthema 'discriminatie en racisme' zal hebben.

A big group of Poles living in the Netherlands are outraged about an web portal where people can report complaints about disturbance from Poles and other central- and eastern Europeans. The website is created by politician Geert Wilders and his Party of Freedom. The following questions are stated on the website: 'Do you have problems with people from central and eastern Europe? Have you lost your job to a Pole, Bulgarian, Romanian or other eastern European? We want to know.'

According to Ino van de Besselaar from the Party of Freedom (PVV) the site is not to discriminate, but to develop proper insight into “problems caused by central and eastern Europeans in terms of crime, alcoholism, drug use, dumping household waste and prostitution,” so he said in Dutch newspaper AD. Although it officially may not be discriminating, the website generates a lot of controversy, not only amongst Poles but also amongst Dutch people. They cannot comprehend how PVV can be so harsh on minorities. The political party is known for their anti-Islamic ideas for years now, but apparently they are not so enthusiastic about other minorities as Poles either.

At the beginning of March, Dutch Minister of Immigration, Gerd Leers, went to Warsaw to talk to Minister of Internal Affairs Cichocki, as well as to Minister of Labour Kosiniak-Kamysz and Secretary of State for European Affairs Dowgielewicz. He explained to them that it's not a government website, but only from the political party PVV. On the same day that Leers visited Poland, Prime Minister Donald Tusk made the following statement: “The Netherlands is presenting an increasingly un-European face. There is no problem of Poles in Holland: it is Holland that has a problem, because it's the only EU country that is behaving controversially regarding immigrants and the enlargement of the Schengen zone.”

The opinions in Wrocław about this web portal are very diverse. Bartek, a 23-year-old student of the Wrocław University is not to worried about it: “It doesn't bother me too much, we are all living in a democracy so even the biggest idiot has his right to speak whatever he wants to, but luckily we don't have to listen to him.” Wrocław resident Piotr (29) also expresses his opinion: “It's a political issue, some politicians just want to gain voters, of course some of the complaints are well-grounded, but clearly exaggerated. Some misbehaviour of Polish emigrants is very embarrassing for many of us Poles staying in Poland.”

International Dutch companies and some politicians are afraid this might harm the image of the country abroad. Bartek: “I think it could make Holland look bad in Poland, because I think that Poles, comparing to the residents of many other nations act quite good, they are working hard and they're taking the jobs that the Dutch people don't want to do.” Agnieszka, a 26-year-old Polish woman who lives and works in Holland doesn't agree: “I don't think it would change the image of the Netherlands in the eyes of Polish people as I believe the Dutch society knows that not all Polish people are the same, as well as not all Dutch people are - there are also Dutch criminals and drug users, for instance. I believe that Poles know that this website is an idea of only a few people that apparently had some bad experience with some Poles, and it's not an opinion of all the Dutch.”

There are also a lot of Dutch persons who are really fond of Poles and other residents from central and eastern Europe. They organised an eastern European disturbance party in Utrecht to make people aware of how many good things Poles and all the others brought to Holland. The party was really successful, there was a crowd of more than 500 persons who enjoyed a night full of Polish vodka, balkan-beats and polka's. Also the Ambassador of Poland, Janusz Stanczyk wanted to do something to turn the tides and he helped to set up a website where you can leave all your positive experiences with Poles: www.propolen.nl

Eastern European Disturbance party
Picture by Renate Klinkenberg

Polen-meldpunt en Keukenhof op zijn Pools

Bij Nog Steeds Wakker Nederland spreek ik met Anne de Jong en Bastiaan Nagtegaal over het Polen-meldpunt, maar ook over de opening van Keukenhof 2012, dat volledig in het teken staat van Polen.

Een Poolse winter zonder kachel

Sinds vrijdag zijn er in Polen al twaalf mensen omgekomen door de plotselinge extreme weersomstandigheden, met temperaturen rond de -20°C. Het gaat hier vooral om ouderen en daklozen en het Ministerie van Binnenlandse Zaken roept dan ook op extra op te letten op deze voor kou gevoelige groep. Naast de doden door hypothermie zijn er ook zeven personen overleden door koolmonoxide vergiftiging, waarschijnlijk door het verwarmen van huizen zonder goed te ventileren. 

Het is voor mij de eerste winter die ik in Polen doorbreng en ik moet er behoorlijk aan wennen. In sommige delen van Polen is het overdag rond de -19°C en in de vroege ochtend zelfs -27°C. Hier in Wrocław is het vandaag -8°C en daalt het in de nacht tot zo'n -14°C. De komende week wordt het alleen maar kouder en er wordt gesproken over de mogelijkheid van temperaturen rond de -30°C. 

Ik vind het spannend, want zulke temperaturen heb ik nog nooit meegemaakt. In Nederland wordt het ook koud de komende week en spreekt waarschijnlijk iedereen over de Elfstedentocht. Als het koud was toen ik nog in Nederland woonde, ging ik gewoon zo min mogelijk naar buiten en stookte ik thuis de kachel hoog op, wel met de nodige ventilatie natuurlijk. Nu ik in Polen woon, blijf ik alsnog graag binnen met zulke temperaturen, maar hebben we geen verwarming in onze kamer. 

Onze huisgenootjes hebben wel een flinke elektrische kachel en ook in de badkamer is een klein kacheltje. Het probleem is wel dat alle stoppen eruit vliegen als zij de kachel aanzetten als ook de oven of de wasmachine aanstaat: onhandig dus. Wij hebben zelf de pech dat onze kamer door de vorige bewoner waarschijnlijk alleen als slaapkamer werd gebruikt en daarom is er -nog geen- verwarming geplaatst. Wel zijn we ondertussen in onderhandeling met onze huisbaas over de aanschaf van iets wat ons door deze koude weken of maanden gaat helpen. Tot die tijd zijn we aangewezen op creatieve manieren om warm te blijven:

• Gordijnen dicht: dit zorgt ervoor dat de kou niet direct door de ramen heen de kamer intrekt. Het helpt maar een klein beetje, maar met deze temperaturen is alles welkom.
  
  
• Kaarsjes aan: ik ben een grootverbruiker geworden van waxinelichtjes. Niet alleen staat het gezellig en romantisch, maar het brengt verrassend veel warmte met zich mee.
  
  
• Muts op: vooral als ik aan het werk ben op mijn laptop heb ik het vaak erg koud en dan helpt het behoorlijk goed om mijn dikke nep-bonten muts op te zetten. Ik geloof dat 50% van je lichaamswarmte via je hoofd je lichaam verlaat. Als je dus zorgt dat je hoofd lekker warm is hoeft je lichaam niet zo hard te werken om je hoofd op temperatuur te houden en blijft het dus in de rest van je lichaam.
  
  
• Snuggie: dit is wellicht de lelijkste oplossing, die ik eigenlijk ook het liefst alleen toepas als ik alleen thuis ben. De snuggie is een fleecedeken met mouwen erin, je trekt je deken dus aan als een soort hele lange trui waardoor je lekker warm blijft, maar nog steeds kunt bewegen. (en zelfs rondlopen, al zie ik er dan uit als een soort fel-roze-Jedi)
  
  
• Föhn: vandaag kwam ik pas op het idee om de  föhn te gebruiken als verwarmingselement. Het werkt goed, vrij snel ook, het nadeel is alleen wel dat de warmte die het genereert ook snel weer weg trekt. Het werkt overigens wel perfect om verkleumde handen weer op te warmen, zodat er weer getypt kan worden. Ook werkt het erg goed om kleding mee te drogen, aangezien we geen droger hebben en het in deze temperaturen lang duurt voordat het uit zichzelf opdroogt.
  
  
• Kruik: vorige week was ik in Nederland en bedacht ik dat ik bij mijn ouders nog een met fleece beklede kruik had liggen. Die moest natuurlijk mee naar Polen, dat was duidelijk en ik ben er zo ontzettend blij mee. Elke avond wordt hij gevuld met kokend water en gaat hij mee in bed. Het bevalt vooral erg goed als Bartek nachtdienst heeft en ik niet van zijn warmte kan profiteren.
  
  
• Vriend: bij aanwezigheid van mijn vriend in bed blijft het nooit heel lang koud. Hier is niet eens per sé lichaamsbeweging voor nodig, al versnelt dit het opwarmproces natuurlijk wel. Hij -met zijn Poolse genen- is toch wat meer gewend aan de lage temperatuur en warmt een stuk sneller op, zodat ik hem als een menselijke kachel kan gebruiken. 

Regen, Radio en Romantiek in Krakau

Om een goed beeld van een stad te krijgen, zorg ik er altijd voor dat ik een tijdje alleen door het centrum en door wat woonwijken kan lopen. Uit mijn headset komen dan de deuntjes van een lokaal radiostation, waardoor ik me net iets meer kan verplaatsen in de bewoners van de stad. Vreemd genoeg zorgt dit er ook voor dat  iedereen mij altijd om de weg vraagt. Blijkbaar straal ik met mijn snelle loopje en headset op mijn hoofd uit dat ik in de desbetreffende stad woon.

Mały Rynek - het kleine marktplein

In Krakau was het niet anders, nog geen 20 meter buiten mijn hostel werd ik al aangesproken door een groep Duitse toeristen, van een jaar of 60. Waar het grote marktplein was, wilden ze graag weten. Enigszins verbaasd keek ik ze aan en vertelde ze dat ze daar waren, op Rynek, het grote marktplein. Teleurgesteld keken ze elkaar aan en zeiden iets in de trant van: 'ooh, is dit alles?' Ik heb maar even een flauw glimlachje gegeven en liep daarna door, nog steeds behoorlijk in shock van deze Duitsers. Nu weet ik niet wat voor gigantische marktpleinen ze in Duitsland allemaal hebben, maar ik kan me niet voorstellen dat die veel groter, danwel mooier zijn dan Rynek in Krakau. Toen ik het marktplein voor het eerst zag, moest ik zelfs even stil blijven staan om al het moois in me op te nemen. Raar volk, die Duitsers.

Wat mij het meest bij is gebleven aan Krakau is hoe romantisch de stad is, vooral 's avonds met alle prachtig verlichte gebouwen en straatjes. De stadsmuren om de oude stad en natuurlijk het kasteel zorgen ervoor dat je je er continu bewust van bent dat Krakau vroeger de hoofdstad was en dat hier het koningshuis van Polen resideerde. De paardenkoetsen dragen ook hun steentje bij aan het romantische beeld, dat overigens regelmatig ruw verstoord wordt door de elektrische toeristenwagentjes die je op elke straathoek van je sokken lijken willen te rijden. Wat ben ik blij dat die wagentjes niet in mijn stad Wrocław rijden. Vreselijk lelijk, ontzettend irritant en bovendien levensgevaarlijk.

Plac Świętej Marii Magdaleny en zo'n vreselijk toeristenwagentje

Met het Poolse radiostation Roxy spelend op mijn headset liep ik door de verlichte straten van Stare Miasto. Omdat ik al behoorlijk natgeregend was en de temperatuur net boven het vriespunt niet echt plezant was, besloot ik even op te warmen in een Ierse pub. Ik bestelde een dubbele espresso en een pint Pools bier, betaalde en zocht een plekje voor mezelf uit. Nadat ik opgewarmd was door de koffie begon ik aan mijn biertje. Heerlijk, maar na een paar minuten viel het me op dat zowel de barmeisjes als enkele gasten met een meewarende blik naar me keken. 

Het duurde even voordat ik begreep wat er aan de hand was. Ik zat alleen in een bar aan een tafel voor twee, met twee verschillende drankjes, en daarnaast zat ik continu met mijn telefoon in mijn hand. Ineens besefte ik wat zij allemaal dachten: 'Och, dat arme meisje heeft een date, maar hij komt niet opdagen. Daar zit ze dan, het voor hem bestelde bier op te drinken, want ja, het is toch zonde als je dat laat staan. En zou ze hem boos sms-en of met vriendinnen overleggen wat ze moet doen?'  Natuurlijk was ik aan het updaten op Twitter en Facebook wat ik aan het doen was en wat ik al gezien had etc. maar dat wist de rest van de bar natuurlijk niet. 

Misschien is het gewoon de schuld van Krakau, het is zo romantisch dat het gewoon niet logisch is om er alleen te zijn, zonder vriend, of zonder date. Natuurlijk had ik daar ook liever met mijn vriend gezeten, maar dat ging nou eenmaal niet. Na het biertje ging ik weer verder, nog wat straten doorlopen en daarna terug naar het hostel, om me voor te bereiden om alleen het nachtleven te gaan ontdekken. Ook iets dat ik niet vaker heb gedaan, in een voor mij totaal onbekende stad alleen naar een club gaan. Maar voor alles moet een eerste keer zijn.

Het Planty park in de regen

Meer foto's van mijn reis naar Krakau kun je hier bekijken.

Lees ook: Solotrip naar Krakau: een stad vol historie 

Solotrip naar Krakau: een stad vol historie

Duizenden voetbalfans uit Nederland  zullen deze zomer de Poolse stad Krakau overnemen. Althans, dat is de verwachting, want hier zal het Nederlands elftal trainen en de nodige rust pakken. Er worden geen wedstrijden gespeeld in Krakau, maar omdat de stad voor toeristen zeer interessant is en het stukken dichterbij Nederland ligt dan het Oekraïnse Kharkiv, zullen waarschijnlijk veel Oranje fans ervoor kiezen om hier hun EK-vakantie door te brengen. Naast het Nederlands elftal hebben ook de Engelsen en de Italianen gekozen voor Krakau als thuisbasis tijdens het EK. Dat wordt een drukke bedoeling in de oude hoofdstad van Polen, waar het in de zomermaanden normaal gesproken al behoorlijk druk is met toeristen en dagjesmensen die de prachtige stad bezoeken. Voordat de stad overgenomen wordt door uitbundige supporters wilde ik de stad zelf graag ontdekken, want van iedere Pool hoor ik dat Krakau één van de mooiste steden van Polen is.

De Mariakerk en paard en wagen op Rynek.

En zo het geschiedde: enkele dagen na Oud en Nieuw stapte ik in een kleine comfortabele bus die me in vier uur van Wrocław naar Kraków zou brengen. Een beetje gespannen was ik wel, want het was al een tijd geleden dat ik alleen had gereisd, het heen en weer vliegen tussen Polen en Nederland niet meegerekend natuurlijk. Deze zomer had ik al een paar treinreizen alleen gedaan, maar daar was mijn eindpunt altijd gericht op het wederzien van Bartek, die ik net had leren kennen, of mijn reisgenoten van de HUtrecht2018-reis. Nu ging ik alleen naar Krakau en daar zou niemand op me staan te wachten en ook had ik met niemand een afspraak staan, aangezien ik nog geen contacten had gelegd met mensen daar. Mijn eerste echte solotrip dus.

Ik maakte me niet druk over het feit dat ik alleen reisde, ik zou immers slapen in een hostel in het midden van het oude centrum, met uitzicht op Rynek, het marktplein. Het leuke aan hostels is dat je altijd zoveel leuke mensen leert kennen uit verschillende delen van het land en van over de hele wereld. De reis per bus ging vrij snel, aangezien ik nog niet in deze buurt was geweest, was alles wat ik zag vanuit de grote ramen nieuw voor me: vele heuvels, veel kerken, kleine dorpjes met kleine huisjes, half afgebroken panden die al jaren in deze staat leken te zijn en veel, erg veel industrie. Rond de stad Katowice zag je om de paar honderd meter een energiecentrale staan, die kilometershoge pluimen vieze rook uitstootte. De wat minder mooie kant van Polen, zal ik maar zeggen. 

Eenmaal aangekomen in Krakau zocht ik mijn weg naar het hostel. Met mijn rolkoffer kwam ik er al gauw achter dat de straten hier niet perfect zijn voor het gebruik van alles op kleine wieltjes: een rolkoffer is nog redelijk te doen, maar om hier te skaten of skateboarden lijkt me haast onmogelijk, met alle ongelijke straatstenen en de vele trappetjes. Na twintig minuten lopen kwam ik aan op het grote marktplein, waar je omringt wordt door subliem verlichte historische gebouwen: wat een pracht en praal! Op deze geweldige locatie was ook mijn hostel, waar ik incheckte en naar mijn kamer werd begeleid. Ik wist dat ik in een 8-persoons-kamer zou slapen en was erg benieuwd naar mijn kamergenoten, ik hoopte dat het Polen zouden zijn uit diverse steden in het land, zodat ik mijn netwerk nog wat meer kon uitbreiden. 

De receptioniste zwaaide de kamerdeur open en zei enthousiast: "Kijk! Je hebt de  hele kamer voor jezelf alleen! Fijn, hè?" Een beetje beduusd knikte ik en zei: "Er is helemaal niemand anders?" waarop haar antwoord was: "Nee, het is vlak na Oud en Nieuw, er zijn maar 6 andere gasten in het hele hostel." Voor zover dus mijn plan om veel nieuwe vrienden te maken in het hostel, ik zou de komende dagen voornamelijk alleen doorbrengen. Jammer, maar dat mocht de pret niet drukken, zo'n mooie stad kan je ook best alleen ontdekken. Na een tijdje uit het raam naar het prachtige plein te hebben gekeken, besloot ik me op te frissen en Stare Miasto, de oude stad, te gaan ontdekken. Hierover meer in mijn volgende blogupdate.

Meer foto's van mijn reis naar Krakau kun je hier bekijken.

Het uitzicht op Rynek en de Lakenhallen vanuit mijn hostelkamer