Regen, Radio en Romantiek in Krakau

Om een goed beeld van een stad te krijgen, zorg ik er altijd voor dat ik een tijdje alleen door het centrum en door wat woonwijken kan lopen. Uit mijn headset komen dan de deuntjes van een lokaal radiostation, waardoor ik me net iets meer kan verplaatsen in de bewoners van de stad. Vreemd genoeg zorgt dit er ook voor dat  iedereen mij altijd om de weg vraagt. Blijkbaar straal ik met mijn snelle loopje en headset op mijn hoofd uit dat ik in de desbetreffende stad woon.

Mały Rynek - het kleine marktplein

In Krakau was het niet anders, nog geen 20 meter buiten mijn hostel werd ik al aangesproken door een groep Duitse toeristen, van een jaar of 60. Waar het grote marktplein was, wilden ze graag weten. Enigszins verbaasd keek ik ze aan en vertelde ze dat ze daar waren, op Rynek, het grote marktplein. Teleurgesteld keken ze elkaar aan en zeiden iets in de trant van: 'ooh, is dit alles?' Ik heb maar even een flauw glimlachje gegeven en liep daarna door, nog steeds behoorlijk in shock van deze Duitsers. Nu weet ik niet wat voor gigantische marktpleinen ze in Duitsland allemaal hebben, maar ik kan me niet voorstellen dat die veel groter, danwel mooier zijn dan Rynek in Krakau. Toen ik het marktplein voor het eerst zag, moest ik zelfs even stil blijven staan om al het moois in me op te nemen. Raar volk, die Duitsers.

Wat mij het meest bij is gebleven aan Krakau is hoe romantisch de stad is, vooral 's avonds met alle prachtig verlichte gebouwen en straatjes. De stadsmuren om de oude stad en natuurlijk het kasteel zorgen ervoor dat je je er continu bewust van bent dat Krakau vroeger de hoofdstad was en dat hier het koningshuis van Polen resideerde. De paardenkoetsen dragen ook hun steentje bij aan het romantische beeld, dat overigens regelmatig ruw verstoord wordt door de elektrische toeristenwagentjes die je op elke straathoek van je sokken lijken willen te rijden. Wat ben ik blij dat die wagentjes niet in mijn stad Wrocław rijden. Vreselijk lelijk, ontzettend irritant en bovendien levensgevaarlijk.

Plac Świętej Marii Magdaleny en zo'n vreselijk toeristenwagentje

Met het Poolse radiostation Roxy spelend op mijn headset liep ik door de verlichte straten van Stare Miasto. Omdat ik al behoorlijk natgeregend was en de temperatuur net boven het vriespunt niet echt plezant was, besloot ik even op te warmen in een Ierse pub. Ik bestelde een dubbele espresso en een pint Pools bier, betaalde en zocht een plekje voor mezelf uit. Nadat ik opgewarmd was door de koffie begon ik aan mijn biertje. Heerlijk, maar na een paar minuten viel het me op dat zowel de barmeisjes als enkele gasten met een meewarende blik naar me keken. 

Het duurde even voordat ik begreep wat er aan de hand was. Ik zat alleen in een bar aan een tafel voor twee, met twee verschillende drankjes, en daarnaast zat ik continu met mijn telefoon in mijn hand. Ineens besefte ik wat zij allemaal dachten: 'Och, dat arme meisje heeft een date, maar hij komt niet opdagen. Daar zit ze dan, het voor hem bestelde bier op te drinken, want ja, het is toch zonde als je dat laat staan. En zou ze hem boos sms-en of met vriendinnen overleggen wat ze moet doen?'  Natuurlijk was ik aan het updaten op Twitter en Facebook wat ik aan het doen was en wat ik al gezien had etc. maar dat wist de rest van de bar natuurlijk niet. 

Misschien is het gewoon de schuld van Krakau, het is zo romantisch dat het gewoon niet logisch is om er alleen te zijn, zonder vriend, of zonder date. Natuurlijk had ik daar ook liever met mijn vriend gezeten, maar dat ging nou eenmaal niet. Na het biertje ging ik weer verder, nog wat straten doorlopen en daarna terug naar het hostel, om me voor te bereiden om alleen het nachtleven te gaan ontdekken. Ook iets dat ik niet vaker heb gedaan, in een voor mij totaal onbekende stad alleen naar een club gaan. Maar voor alles moet een eerste keer zijn.

Het Planty park in de regen

Meer foto's van mijn reis naar Krakau kun je hier bekijken.

Lees ook: Solotrip naar Krakau: een stad vol historie