Voor mij heeft die datum nooit veel betekend: ik vier geen carnaval en ben ook nooit langs deuren gegaan met een lampion in de hoop dat men mij snoep zou geven in plaats van mandarijntjes. Nu ik in Polen woon heeft deze datum ineens een hele andere betekenis gekregen. Het is hier op de elfde van de elfde naast Sint Maarten en de start van het carnavalsseizoen namelijk ook Onafhankelijkheidsdag. Elke Pool die niet in het toerisme, bij de hulpdiensten of in de horeca werkt is vrij op die dag en de meeste winkels zijn dan ook gesloten.
Men viert op deze dag dat Polen, na 123 jaren van bezetting door Rusland, Oostenrijk-Hongarije en Pruisen, op 11 november 1918 de Tweede Poolse Republiek oprichtte. De Eerste Wereldoorlog was net afgelopen en Polen was eindelijk vrij. Lang duurde deze vrijheid echter niet want de Tweede Wereldoorlog stond alweer op de stoep, met voor Polen dramatische gevolgen. Toen deze oorlog eindelijk voorbij was en de Nederlanders hun vrijheid weer terug kregen, stond Polen een hele andere toekomst te wachten: het land werd onderdeel van het Oostblok totdat ze in 1989 door arbeidersprotesten vrije verkiezingen hadden gerealiseerd. Vanaf dit moment werd opnieuw elk jaar op 11 november Onafhankelijkheidsdag gevierd.
De viering bestaat uit verschillende optochten door de steden, met militaire parades, verkleedde kinderen en ook de motormuizen van de Harley Davidson club ontbreken niet. Naast deze optochten en bijeenkomsten wordt ook elk jaar de Mars der Patriotten gelopen. De grootste mars wordt gelopen in de Poolse hoofdstad Warschau, maar ook in mijn woonplaats Wroclaw kwamen zo'n tweeduizend patriotten en nationalisten de straten op om hun liefde voor het vaderland te tonen. De vrolijke sfeer die de hele dag in de stad hing was in één klap verdwenen door de patriotten met hun fakkels, vuurwerk, spandoeken en nationalistische leuzen, waarover later meer op dit blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten